ΝΕΥΡΩΜΑ MORTON

Κατηγορία επέμβασης: Μικροεπεμβάσεις


ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η ασθητικότητα της πελματιαίας επιφάνειας του πέλματος πραγματοποιείται από τα νεύρα που ξεκινούν από την περιοχή της πτέρνας και καταλήγουν στα δάκτυλα του ποδιού. Κατά την διέλευσή τους δίπλα από τις κεφαλές των μεταταρσίων ο χώρος που αναπτύσσονται στενεύει και είναι δυνατό λόγω κάποιας χρόνιας πίεσης να δημιουργήσουν μια πάχυνση που ονομάζεται νεύρωμα Morton. 

Αυτή η παθολογία είναι γνωστή πολύ καιρό τώρα και ο Morton, Άγγλος γιατρός του 19ου αιώνα, έδωσε το όνομά του σ'αυτή την βλάβη. Στην πιο συνηθισμένη του μορφή εμφανίζεται μεταξύ του 3ου και 4ου μεταταρσίου. Συνήθως προσβάλλονται πιο συχνά οι γυναίκες στην ηλικία των 50 ετών και πάνω.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Αυτή η πάθηση δεν παρουσιάζει συνήθως κανένα εξωτερικό γνώρισμα ή σημείο

  • Υπάρχει συχνά ένα κάψιμο στο πρόσθιο τμήμα του ποδιού το οποίο αντανακλά προς τα δάκτυλα. Ο πόνος είναι συχνά πιο έντονος στην πελματιαία επιφάνεια του ποδιού και υποχωρεί προσωρινά με την αφαίρεση των παπουτσιών, την κάμψη των δακτύλων των ποδιών ή κάποιο μασάζ 
  • Αίσθηση ότι περπατούμε πάνω σε κάποια μικρό χαλίκι ή νιώθουμε ότι υπάρχει μια πτυχή της κάλτσας που φοράμε 
  • Τσιμπήματα ή μούδιασμα των δακτύλων του ποδιού
  • Τα συμπτώματα επιδεινώνονται κατά τις περιόδους μεγάλης ορθοστασίας ή όταν φοράμε παπούτσια στενά ή με τακούνια. 

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Μια ιατρική εξέταση είναι συνήθως αρκετή για να θέσει την διάγνωση της πάθησης.  Ο υπέρηχος ήταν μέχρι τώρα μια εξέταση που λίγο χρησιμοποιούνταν για την διάγνωση του νευρώματος. Έγινε όμως μια εξέταση επιλογής διότι επιτρέπει την εξέταση του ποδιού με τρόπο δυναμικό, που σημαίνει ότι ο εξεταστής κινητοποιεί το πόδι κατά την διάρκεια της εξέτασης. Η διάγνωση είναι πιο αξιόπιστη καθ'ότι το νεύρωμα φαίνεται καλύτερα και ο πόνος αναπαράγεται με το πέρασμα της κεφαλής του υπερήχου.  Η μαγνητική τομογραφία είναι πιο σπάνια χρησιμοποιούμενη διότι κοστίζει περισσότερο και μπορεί να είναι λανθασμένα θετική για την ύπαρξη νευρώματος στο ένα τρίτο των περιπτώσεων.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η θεραπεία είναι συντηρητική και χειρουργική.

Η τροποποίηση των υποδημάτων είναι πολλές φορές καθοριστική. Είναι απαραίτητο να επιλέξουμε μεγαλύτερα και πιο μαλακά παπούτσια έτσι ώστε να μειώσουμε την πίεση στο πρόσθιο τμήμα του ποδιού. Οι ορθοπαιδικοί πάτοι μπορούν να αποδειχθούν χρήσιμοι επίσης. Όμως θα πρέπει να κατασκευαστούν στο πόδι του ασθενούς από κάποιο ειδικό κέντρο. Τέλος οι εγχύσεις κορτικοειδών μπορεί επίσης να είναι αποτελεσματικές. Το διάλυμα εγχύεται γύρω από το νεύρωμαμ καλύτερα με την βοήθεια υπερήχου.  Η αντιφλεγμονώδης ιδιότητα της κορτιζόνης μπορεί να μειώσει τους πόνους. Δυστυχώς, συνήθως το καλό αποτέλεσμα είναι πρόσκαιρο λόγω ότι η αιτία συνεχίζει να βρίσκεται στην θέση της.

Αν οι παραπάνω θεραπείες δεν αποδώσουν έπειτα από την παρέλευση 9 εως 12 μηνώνμ η χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη.  Πραγματοποιούμε είτε την απελευθέρωση του συμπιεσμένου νεύρου ή την εκτομή ενός τμήματος αυτού. Η επέμβαση γίνεται με τοπική ή στελεχιαία αναισθησία και χρειάζονται 4 ως 6 εβδομάδες για την μετεγχειρητική αποκατάσταση.  Ωστόσο η νευρεκτομή του νευρώματος μπορεί να αφήσει ένα μόνιμο μούδιασμα σε κάποια από τα δάκτυλα του ποδιού.

Image title

Image title



Français by Panos Malliakoudis