ΡΗΞΗ ΑΧΙΛΛΕΙΟΥ ΤΕΝΟΝΤΑ

Κατηγορία επέμβασης: Διατομές τενόντων


Εισαγωγή

Ο τένοντας του Αχιλλείου οφείλει το όνομά του στον θρυλικό ήρωα Αχιλλέα της Τροίας.  Ο Αχιλλέας ήταν άτρωτος αλλά παρουσίαζε ένα μόνο ευαίσθητο σημείο αυτό της οπίσθιας επιφάνειας της πτέρνας του.  Σε αυτό ακριβώς το σημείο τον βρήκε το βέλος του Πάρη καθοδηγούμενο από τον θεό Απόλλωνα, γεγονός που τον οδήγησε στο θάνατο. Ο Αχίλλειος τένοντας είναι ο μεγαλύτερος και πιο ισχυρός τένοντας του ανθρωπίνου σώματος. Στην αρχή μιας επιτάχυνσης αντιστέκεται σε δυνάμεις 5-6 φορές μεγαλύτερες του συνολικού βάρους του σώματος.  Η οξεία ρήξη του τένοντα συνήθως επέρχεται μετά από μια προσπάθεια επιτάχυνσης, και στις περισσότερες των περιπτώσεων κατά την διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων. Το λειτουργικό αποτέλεσμα του σκέλους μετά από μια παραμελημμένη ρήξη του Αχιλλείου τένοντα χωρίς αντιμετώπιση είναι μέτριο, καθώς χάνει σημαντικό βαθμό της δύναμης τουΜε άλλα λόγια, η επούλωση του τένοντα δεν είναι πλήρης και υπάρχει συνήθως σημαντική ενόχληση λόγω μιας χρόνιας φλεγμονής.

Κλινική Εξέταση

Ο τυπικός ασθενής με ρήξη Αχιλλείου τένοντα είναι ένας άνδρας 35-45 ετών με λίγες σχετικά αθλητικές δραστηριότητες. Κατά την διάρκεια μιας απότομης επιτάχυνσης αισθάνεται ένα κρακ στην οπίσθια επιφάνεια της γάμπας όπως ένα ηλεκτρικό ρεύμα ή όπως ένα οξύ χτύπημα στη γάμπα. Τις περισσότερες φορές πρόκειται για ένα τραυματισμό έμμεσο. Κάποιο αιμάτωμα μπορεί να κάνει την εμφάνισή του σταδιακά αλλά δεν είναι εμφανές πάντοτε. Ο ασθενής εμφανίζει πόνο στην ψηλάφηση στο σημείο της ρήξης και κατά την διάρκεια της κινητοποίησης της γάμπας, ενεργητικής ή παθητικής.  Οι πολύ κεντρικές ρήξεις του τένοντα είναι σπάνιες. Οι περισσότερες ρήξεις εντοπίζονται 2-8 εκατοστά από την πρόσφυση του Αχιλλείου τένοντα στην πτέρνα. Κατά την κλινική εξέταση ο ιατρός αντιλαμβάνεται μια λύση της συνέχειας του τένοντα από το εντύπωμα που αφήνει η πίεση του δακτύλου.

Image title

Διάγνωση

Τα συμπτώματα της ρήξης του Αχιλλείου τένοντα είναι ο πόνος, οίδημα και η έλλειψη της συνέχειας του τένοντα στην οπίσθια επιφάνεια της γάμπας. Συχνά οι ασθενείς είναι ικανοί να βαδίσουν λίγο με κάποιο πόνο όμως. Υπάρχει όμως μια σχετική αδυναμία και έλλειψη δύναμης να σταθεί ο ασθενής στις μύτες των ποδιών του. Η διάγνωση της ρήξης του τένοντα είναι σχετικά εύκολη με την κλινική εξέταση.  Ψηλαφούμε την απώλεια της συνέχειας του τένοντα καθώς και την έλλειψη κίνησης της ποδοκνημικής άρθρωσης με την ψηλάφηση των μυών της γαστροκνημίας.  Από την στιγμή της κλινικής διάγνωσης της ρήξης καμιά άλλη εξέταση επιπρόσθετη δεν είναι αναγκαία, ούτε ακτινογραφία, ούτε υπερηχογράφημα, ούτε μαγνητική τομογραφία.  Οι εξετάσεις αυτές κάποιες φορές χρειάζονται για την θεραπευτική στρατηγική.


Θεραπεία

Για μια πρόσφατη ρήξη του Αχιλλείου τένοντα οι θεραπευτικές επιλογές είναι αρκετές.  Η επιλογή της θεραπείας εξαρτάται από τις δραστηριότητες του ασθενούς και από την ύπαρξη τυχόν άλλων παθήσεων αλλά και την συνεργασία του ασθενούς. Η χειρουργική αποκατάσταση με συρραφή του τένοντα παρουσιάζει τα περισσότερα πλεονεκτήματα αλλά και το μικρότερο ποσοστό επανεμφάνισης ρήξεων (2-4%). Οι χειρουργικές τεχνικές είναι επίσης αρκετές. Η συμβατική χειρουργική τεχνική ανοίγει το δέρμα, βλέπουμε την ρήξη και την ράβουμε.  Οι επιπλοκές και οι επαναρήξεις με αυτή την τεχνική είναι μόλις 2%. Μερικές φορές υπάρχουν κάποια προβλήματα από το δέρμα όπου κάνουμε την τομή διότι από την φύση του σε εκείνο το σημείο είναι λεπτό και ευαίσθητο.

Image title

Image title


Image title

Ακινητοποίηση

Η ακινητοποίηση του ποδιού είναι για 6 εβδομάδες.  Υπάρχουν πολλά πρωτόκολλα μετεγχειρητικά, αλλά περιγράφω παρακάτω το πιο κλασσικό.  Με το τέλος της επέμβασης ακινητοποιείται το πόδι και η γάμπα σε ένα κυλινδρικό γύψο με το πόδι σε ελαφριά ιπποποδία για 3 εβδομάδες. Με την θέση αυτή αποφεύγουμε να δώσουμε αυξημένη τάση στην συρραφή μας και δίνετε ο χρόνος στον οργανισμό για να αρχίσει την επούλωση του τένοντα. Δεν επιτρέπεται η φόρτιση του σκέλους. Μετά τις τρεις πρώτες εβδομάδες μετεγχειρητικά αλλάζουμε τον γύψο και τοποθετούμε ένα καινούργιο αλλά με την παδοκνημική άρθρωση αυτή τη φορά σε γωνία 90 μοιρών, για άλλες 3 εβδομάδες.  Μετά την αφαίρεση του γύψου ολοσχερώς αρχίζουμε σταδιακά την φόρτιση του σκέλους και την βάδιση. Για όσο χρειαστεί χρησιμοποιούμε τις πατερίτσες. Σταδιακά ο τένοντας του Αχιλλείου αρχίζει να δέχεται τα φορτία και τις δυνάμεις όπως και πριν. 

Με την αφαίρεση του γύψου αρχίζουμε τις φυσικοθεραπείες. Μας βοηθούν στην σταδιακή προετοιμασία του τένοντα για την υποδοχή των δυνάμεων κατά τις κινήσεις και την βάδιση καθώς και την αποκατάσταση του δέρματος στο σημείο της τομής. Ολα τα φυσικοθεραπευτικά βήματα και οι ασκήσεις γίνονται προδευτικά με βαθμιαία φόρτιση του τένοντα.  Στους 2 1/2 μήνες από την επέμβαση, όταν περπατάτε πλέον κανονικά μπορείτε να οδηγήσετε και να επιστρέψετε στην εργασία σας.  Προσοχή όμως χρειάζεται στα σκαλοπάτια. Ανεβείτε και κατεβείτε αργά τοποθετώντας όλο το πέλμα στο σκαλοπάτι και όχι τις μύτες των ποδιών.  Μπορείτε επίσης να ξεκινήσετε ποδήλατο αλλά η ποδοκνημική άρθρωση θα πρέπει να μένει σταθερά επάνω στο πετάλ. Μπορείτε επίσης στους 3 μήνες μετεγχειρητικά να βάλετε και την πισίνα στο πρόγραμμα αποκατάστασης σας.  Οκτώ μήνες μετεγχειρητικά μπορείτε να επιταχύνετε, να κάνετε άλματα και να ξαναγυρίσετε στις αθλητικές δραστηριότητές σας κατά 100%.


Français by Panos Malliakoudis