Φωτιάδης Ηλίας ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ

Το αντιβράχιο αποτελείται από 2 οστά: την κερκίδα και την ωλένη.  Η ωλένη μόνη της εξ' ολοκλήρου αρθρώνεται με το βραχιόνιο οστούν με το ωλέκρανο (το ογκώδες οστούν που ψηλαφούμε όταν ο αγκώνας είναι σε κάμψη).  Η κερκίδα μόνη της εξ' ολοκλήρου αρθρώνεται με τα οστά του καρπού. Αυτή η ανατομική ιδιαιτερότητα επιτρέπει στο αντιβράχιο να εμφανίζει την λειτουργία του πρηνισμού και υπτιασμού. Με αυτό τον τρόπο καταλαβαίνουμε τώρα τη σημασία μιας καλής και σωστής πώρωσης του κατάγματος του αντιβραχίου, η οποία έχει σαν αποτέλεσμα να μην διαταράσσεται αυτή η λειτουργία. Τα κατάγματα του αντιβραχίου είναι συχνά κατάγματα (αντιπροσωπεύουν το 40% των καταγμάτων του άνω άκρου).

Συμπτώματα

Είναι προφανές ότι για να έχουμε ένα κάταγμα αντιβραχίου απαιτείται ένας βίαιος τραυματισμός. Το αντιβράχιο παραμορφώνεται, ο ασθενής παρουσιάζει ισχυρό πόνο στο σημείο του κατάγματος και υπάρχει αδυναμία κίνησης του μέλους.  Μπορεί επίσης να παρατηρηθεί εκχύμωση ή αιμάτωμα στο σημείο του κατάγματος.

Διάγνωση

Τα συμπτώματα και η κλινική εξέταση οδηγούν τον ασθενή στην εκτέλεση ακτινολογικού ελέγχου.  Η ακτινογραφία θα επιβεβαιώσει τη διάγνωση.

Θεραπεία

Τα μη παρεκτοπισμένα κατάγματα μπορούν να αντιμετωπισθούν με ένα γύψο που περιλαμβάνει εντός αυτού την πηχεοκαρπική άρθρωση, το αντιβράχιο, τον αγκώνα και τμήμα του βραχιονίου ως την μεσότητα. Ο γύψος διατηρείται για 4-6 εβδομάδες, ανάλογα με την βαρύτητα του κατάγματος στα παιδιά και μέχρι και 8 εβδομάδες στους ενήλικες. Αν πρόκειται για παρεκτοπισμένο κάταγμα, προσπαθούμε με γενική αναισθησία να κάνουμε ανάταξη του κατάγματος και εφ' όσον είναι σταθερό τοποθετείται γύψος στη συνέχεια όπως αναφέρθηκε προηγουμένως. Σε περίπτωση που είναι αδύνατη η ανάταξη του κατάγματος υπό νάρκωση ή πρόκειται για ένα ασταθές στη διατήρηση της ανάταξης κάταγμα, τότε απαιτείται εσωτερική οστεοσύνθεση του κατάγματος.

Διάφορες τεχνικές λοιπόν αντιμετώπισης είναι δυνατές για τα κατάγματα του αντιβραχίου:

• Γύψος: Πλήρης ακινητοποίηση του κατάγματος με τη βοήθεια γύψου. Προυπόθεση είναι να έχουμε ένα σταθερό κάταγμα.  Οι ακτινογραφίες μετά την εφαρμογή του γύψου επιβεβαιώνουν την διατήρηση της ανάταξης. 
• Βελόνες:  πριν την τοποθέτηση του γύψου ίσως είναι απαραίτητη η τοποθέτηση κάποιων βελονών οστεοσύνθεσης για την διατήρηση της ανάταξης του κατάγματος.
• Πλάκες και βίδες: μερικά αταθή κατάγματα απαιτούν την εσωτερική οστεοσύνθεση με πλάκες και βίδες.
• Εξωτερική οστεοσύνθεση: σε περιπτώσεις ανοιχτών καταγμάτων.

Επιπλοκές

1. Σύνδρομο διαμερίσματος

2. Ψευδάρθρωση του κατάγματος

3. Πλημελής πώρωση

4. Συνοστέωση μεταξύ της κερκίδας και της ωλένης