Φωτιάδης Ηλίας ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ

Πρόκειται για ενδαρθρικά κατάγματα που μπορεί να αφορούν επίσης και άλλες δομές της λεκάνης. Τα κατάγματα κοτύλης είναι συνήθως το αποτέλεσμα τραυματισμών υψηλής ενέργειας. Περίπου το 50% των περιπτώσεων τέτοιων καταγμάτων συνοδεύονται και με άλλες βλάβες. Αυτό μπορεί να αφορά επιπλοκές γενικές ή τοπικές που απαιτούν για την διαχείρισή τους την συνεργασία πολλών ιατρικών ειδικοτήτων. Οι περιαρθρικοί μύες συχνά ρήγνυνται και συχνότερα ο έσω θυροειδής μυς (δημιουργία αιματώματος μέσα στη θήκη του). Οι αγγειονευρώδεις βλάβες του μυός αυτού είναι επίσης συχνές.

Το κάταγμα της κοτύλης έχει μια κακή φήμη. Πρόκειται για ένα σοβαρό και άσχημο τραυματισμό. Όπως όλα τα ενδαρθρικά κατάγματα, στην περίπτωση παρεκτόπισής τους η χειρουργική τους αντιμετώπιση για την αποκατάσταση της ανατομίας της άρθρωσης είναι η πιο λογική λύση. 

Συμπτώματα

Το κάτω άκρο μπορεί να βρίσκεται:

•  σε έκταση, εξωτερική στροφή και απαγωγή, ή
• σε κάμψη, εσωτερική στροφή και προσαγωγή.

Ο πόνος είναι μερικές φορές πολύ δυνατός και άλλες υποφερτός και ίσως βελτιώνεται με την ανύψωση ελαφρώς του σκέλους και την μικρή κάμψη του γόνατος. Στην περίπτωση που η μηριαία κεφαλή εισέρχεται μέσα στην λεκάνη ή στην περίπτωση συνοδού εξαρθρήματος του ισχίου, υπάρχει ταυτόχρονα και βράχυνση του σκέλους.

Διάγνωση

Η ακτινογραφία και η αξονική τομογραφία θα επιβεβαιώσουν την διάγνωση και θα μας δώσουν τις κατευθύνσεις αντιμετώπισης του κατάγματος της κοτύλης.

Θεραπεία

Τα κατάγματα κοτύλης χωρίς ή με μικρή παρεκτόπιση εφ' όσον είναι σταθερά δεν χρειάζονται καμιά ανάταξη. Πρέπει να ακινητοποιηθεί το σκέλος με έλξη σκελετική ή δερματική και ο ασθενής θα πρέπει να παραμείνει κλινήρης για 5-6 εβδομάδες.  Ο ασθενής δεν επιτρέπεται να βάζει βάρος στο σκέλος καθ' όλη τη διάρκεια της πόρωσης του κατάγματος που διαρκεί περίπου 3 μήνες.  Μια αγωγή αντιθρομβωτική πρέπει επίσης να δοθεί στον ασθενή που είναι κλινήρης.  Εάν υπάρχει είσοδος της κεφαλής του μηριαίου εντός της κοτύλης ή εξάρθρημα της μηριαίας κεφαλής, θα πρέπει να αναταχθεί με αναισθησία.  Εάν το αναταγμένο ισχίο είναι σταθερό ο ασθενής πρέπει να παραμείνει στο κρεβάτι χωρίς κάποια έλξη του σκέλους.  Εάν το ισχίο είναι ασταθές και εξαρθρώνεται με την παραμικρή κίνηση τότε τοποθετείται μια σκελετική έλξη από τους μηριαίους κονδύλους, μέχρι την επιτέλεση του χειρουργείου.  Το χειρουργείο αποσκοπεί στην δημιουργία ενός ισχίου σταθερού και που εμφανίζει μια ομαλή αρθρική επιφάνεια, μεταξύ κοτύλης και μηριαίας κεφαλής.

Αν αποφασιστεί μια χειρουργική αποκατάσταση του κατάγματος της κοτύλης τότε αυτή θα πρέπει να γίνει μέσα στην πρώτη εβδομάδα από τον τραυματισμό για να έχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα.  Κατά την διάρκεια της επέμβασης γίνεται η σταθεροποίηση του κατάγματος με πλάκα και βίδες.

Επιπλοκές

• Έκτοπη οστεοποίηση: η εμφάνισή της μετεγχειρητικά ποικίλλει και διαφέρει από περίπτωση σε περίπτωση
• Νευρικές βλάβες: συνήθως παρατηρούνται στις οπίσθιες προσπελάσεις (ποσοστό 3,3%)
• Λοιμώξεις
• Σοβαρή μετατραυματική αρθρίτιδα
• Νέκρωση της μηριαίας κεφαλής
• Ψευδάρθρωση του κατάγματος
• Ανισοσκελία